Op de bijeenkomst van de Grootouders voor het klimaat op 7 november mocht ik, Coby Goederond, iets over mijn boek vertellen.
De titel is: ‘Mijn druppel op de gloeiende plaat’
Toekomstoptimisme geïnspireerd door de wijsheid van kinderen.
Graag geef ik hier een korte indruk van mijn boek.
Als wij met de verwonderde blik van kinderen naar de wereld zouden kijken, zou die er heel anders uitzien. In mijn leven ben ik gefascineerd geraakt door de manier waarop jonge kinderen in het leven staan. Door mijn leven als moeder, oma en pedagoog ben ik vaak in de gelegenheid om mee te mogen kijken door de ogen van kinderen. Als je je ervoor openstelt, dan zie je een bijzonder weids perspectief op onze anders vaak begrensde volwassen kijk op de werkelijkheid. Ik zie puurheid, onbevangenheid, (eigen)wijsheid, liefde en vooral verwondering.
Ik geloof dat ik iets van de kinderlijke wijsheid en verwondering kan leren, waardoor ik een completere volwassene kan zijn die geïnspireerd door deze frisse blik anders naar de wereld kan kijken. De manier waarop je de wereld ervaart, maakt uit wat je ziet en hoe je dat vertaalt in de manier waarop je met de wereld omgaat.
Er lijkt een vervreemding te zijn gegroeid ten opzichte van onze wereld, waardoor wij ons minder als vanzelfsprekend verbonden voelen met het geheel waar we onderdeel van uitmaken. Dat maakt kortetermijnkeuzes mogelijk die haaks staan op het welzijn van onszelf en de wereld in de toekomst. Vervreemding beneemt ons de mogelijkheid om met ontwapenende eenvoud helder te kijken naar wat we aan het doen zijn. Ik kan me verbazen over mezelf en anderen: waarom zorgen we niet beter voor onszelf en onze wereld, hoe leg ik dat mijn kleinkinderen uit?
Het is mij steeds duidelijker geworden dat ik van kinderen kan leren. Zij kunnen slapende kwaliteiten in ons wakker maken, juist die kwaliteiten die in deze tijd heel bruikbaar zijn: optimisme, eenvoud, verwondering, puurheid, onbevangenheid.
Het optimisme van kinderen is aanstekelijk. Ik wil graag delen in dit optimisme, niet als een vlucht uit de realiteit, maar als kracht. Het is heel makkelijk en begrijpelijk om pessimistisch te worden en te kijken naar wat er allemaal niet kan, maar dan komen we niet in beweging.
Ik kies voor optimisme, niet vanuit arrogantie, naïviteit of door weg te kijken van de realiteit. Niet als een makkelijk antwoord op alle problemen, maar als een verhelderend perspectief op weg naar oplossingen. Optimisme als een kracht om in beweging te komen.
Lange tijd durfde ik mij niet zo kwetsbaar op te stellen door hierover te schrijven, omdat het zo eenvoudig klonk. Het lijkt of iets pas telt als het groot en ingewikkeld is. Ik was bang niet serieus genomen te worden en weggezet te worden als dromer, terwijl deze visie juist in alle eenvoud stevig verankerd is in de realiteit.
Ik heb nu het lef er wel over te schrijven, omdat ik me niet alleen verantwoordelijk voel voor mezelf, maar ook voor de generaties die na mij komen. Concreet denk ik dan aan mijn (klein)kinderen en in hen aan alle kinderen van de toekomst. Met wat ik heb mogen leren van kinderen, wil ik iets betekenen voor de kinderen van de toekomst. Ik wens ze een leefbare wereld toe. Daar wil ik aan bijdragen met de mogelijkheden die ik heb, hoe klein die ook zijn.
Ik heb er genoeg van om mij alleen maar machteloos te voelen en de zorg van de wereld aan anderen over te laten. Terwijl de wereld onze zorg zo hard nodig heeft, lijkt er alleen maar geruzied te worden hoe die zorg vorm moet krijgen. De tegenstellingen tussen mensen worden vergroot, terwijl we elkaar zo nodig hebben. Er worden akkoorden gesloten, rapporten opgesteld, regels opgelegd en nog veel meer, allemaal nodig.
Maar dit alleen is niet genoeg: wij moeten zelf willen veranderen en anders naar onze eigen rol in het geheel durven kijken. Eerlijk naar onszelf kijken, onze houding willen veranderen, opent hoopvolle perspectieven. Daar gaat dit boek over.
Geïnspireerd door de wijsheid van kinderen heb ik mijzelf de vraag gesteld: wat is mijn kracht? Mijn kracht zit in de schijnbare nietigheid.
Hoe klein mijn invloed ook mag lijken, ik wil die druppel op de gloeiende plaat zijn – niet in de traditionele betekenis dat het toch niet zal baten, maar in het vertrouwen dat zelfs het kleinste druppeltje de plaat kan helpen afkoelen, samen met vele andere druppels.
Ik wil doen wat ik wél kan doen op mijn plaats in het geheel, in het volste vertrouwen dat veel meer mensen klaar zijn met machteloosheid en dat ze hun verantwoordelijkheid willen nemen om zo een bijdrage te leveren, op hun eigen manier. Hun eigen druppel op de gloeiende plaat.
In dit boek introduceer ik een nieuwe kijk op onze eigen ontwikkeling, waarbij we de verloren gewaande kwaliteiten van kinderen integreren in ons volwassenen bestaan.
Deze frisse blik helpt ons om helder te zien, gewoon onbevangen aan de slag te gaan en ons te ontdoen van alle pessimisme. Het is tijd voor de optimisten!
Geïnspireerd door en denkend aan de kinderen wil ik een optimist zijn die vol energie bouwt aan wat ik wél kan doen. Laten we doorgaan met alle mooie dingen waar we al mee bezig zijn. Laten we op ontdekking gaan en ons verwonderen over de mogelijkheden die we allemaal hebben om concreet te DOEN. Want wat is er logischer dan liefdevol te zorgen voor alles van waarde? Dat is duurzaamheid in zijn puurste vorm.
Ik wil die druppel op de gloeiende plaat zijn, in het vertrouwen dat heel veel druppels samen een oceaan van verschil vormen.
Wij kunnen elkaar daarin steunen en inspireren.
Coby Goederond
Website: www.cobygoederond.nl
Mailadres: cobygoederond@gmail.com
Het boek is te koop in alle boekhandels
Ik vertel graag over mijn boek in een lezing of workshop.
