Dagvoorzitter Ilona Hofstra opende de dag met dit prachtige lied vol ware woorden van Nynke Laverman: ‘Your ancestor’:
“We weren’t fully awake
we didn’t know the things you know
it seemed good to stick with growth
Climate change: we heard the words,
but the words just didn’t hurt…
We zijn intussen wél wakker geschud en we voelen de pijn als we ons verplaatsen in onze kleinkinderen die meer om zullen moeten gaan met de gevolgen van klimaatveranderingen. Daarom kwamen we in groten getale naar deze bijeenkomst.
Na het lied van Nynke ging Margriet Vroomans in gesprek met Jan van de Venis, jurist en Waarnemend Ombudspersoon Toekomstige Generaties.
Via een presentatie (die later beschikbaar komt op de website) nam Jan ons mee in zijn verhaal. Hoe het recht en mensenrechten kunnen werken vóór duurzame ontwikkeling en de mooist mogelijke toekomst voor ál het leven.
Wat is blijven hangen bij mij is zijn uitspraak: Wij zíj́n Natuur; welke van onze genen aan- en uitgezet worden, wordt voor een groot deel bepaald door de kwaliteit van onze omgeving.
Hij noemde ook het 7th Generations Principle: volgens oude culturen hebben wij de wereld slechts in bruikleen. Zij denken bij elke maatschappelijke beslissing die genomen wordt, zeven generaties vooruit. Wat zijn de consequenties van ons handelen voor onze kinderen en de generaties daarna? Onze grootouder-acties rond de ‘Stoel van de Toekomst’ sluiten hier natuurlijk prima bij aan.
Dolf Jansen kwam even langs om ons op zijn snelle humoristische manier een hart onder de riem te steken. Hij zei: “ik wist het en ik streed”: dat kunnen jullie tenminste tegen je kleinkinderen zeggen.
Na de lunch met heerlijke vegetarische hapjes waren er verschillende workshops. O.a. ‘Lokaal actief worden’, waar ik aan deelgenomen heb, om handvatten te krijgen voor de opstart van een groep in regio Nijmegen. Handig is daarvoor zeker de gereedschapskist op de website waarin veel materiaal zit dat bruikbaar is als je gaat starten. Dank voor al het werk dat gedaan is in de afgelopen jaren!
Ik was werkelijk geïnspireerd en voelde me aangezet tot actie. Onderweg in de trein terug heb ik een reactie zitten schrijven op een stuk in de Trouw van die dag waarin Marc Blom beweerde dat 70plussers zich bij hun stemkeuze niet zo druk meer maken over de klimaatkwesties waar vooral twintigers de gevolgen van gaan ondervinden. Tot mijn plezier bleek mijn brief op donderdag vrij prominent in de Trouw geplaatst te zijn, met een foto erbij van grootouders op de A12.
M’n eerste actie-succesje!
Wat mij opviel was dat de meerderheid van het publiek uit vrouwen bestond. Maken oma’s zich meer druk over de toekomst van hun kleinkinderen dan opa’s? Of doen opa’s hiervoor andere dingen…?
Mieke Ankersmid
