Iedereen overkomt het wel eens. Je wilt met iemand oprecht in gesprek over de klimaatcrisis en voor je het weet kom je te recht in een vervelende discussie, waarin de ander alleen een wijzend vingertje denkt te zien en in het ergste geval het contact verbreekt.
Ik had het laatst nog, toen een goede kennis de affiche van de Schipholmanifestatie voor mijn raam zag en ik vertelde dat ik er geweest was. En zij daarna direct oversprongen naar hun voorgenomen vliegvakantie naar warmer oorden. Hoe reageer je dan?
Jan Olijve schrijft:
Met die vraag in mijn achterhoofd heb ik mij een aantal maanden geleden ingeschreven voor de workshopreeks “klimaatgesprekken.” Zes bijeenkomsten waarin wij allerlei mogelijkheden kregen aangeboden om de eigen ecologische footprint te verkleinen, compleet met een persoonlijk actieplan. Op gebied van bijvoorbeeld wonen, reizen, voeding en spullen. Maar minstens zo belangrijk was het oefenen van gesprekken aan de hand van real-life voorbeelden. Zo leerde ik dat ik een oprecht geïnteresseerd oor kan hebben voor de vliegvakantie van de kennis en tegelijkertijd met hem zijn dilemma over het vliegen kan bespreken. Dat was een waardevol gesprek, waarin de relatie open en eerlijk bleef en tegelijkertijd de zorgen over de gevolgen van de klimaatverandering voor onze kleinkinderen benoemd konden worden.
Kortom, ik heb de workshops ervaren als zeer waardevol. Ik heb nu nieuwe tips en inspiratie voor het verkleinen van mijn eigen footprint. En ik ben beter voorbereid op gesprekken met andere mensen, zodat ik de zorgen kan bespreken zonder een klimaatapostel te worden. Misschien wel de belangrijkste les: “een positieve impact hebben, loopt niet alleen door het verkleinen van de eigen footprint, maar ook door het in gesprek gaan met anderen.” Het begrip dat daarvoor is geïntroduceerd: het vergroten van je handafdruk.
Alle informatie is te vinden op www.klimaatgesprekken.nl.
