Tientallen directeuren van vooraanstaande musea over de hele wereld riepen klimaatactivisten in een gezamenlijke verklaring op te stoppen met hun acties. De activisten onderschatten de kwetsbaarheid van onvervangbare kunstwerken, aldus de directeuren. Lees het artikel in het Parool.
Maar ‘zijn bedreigde diersoorten niet net zo onvervangbaar als kunstwerken in het museum?’, vroeg Frans Vollenbroek aan de museumdirecteuren in onze reactie.
Schrijver en biograaf Dik van der Meulen en Frans Vollenbroek schreven gezamenlijk een brief naar Bart Rutten (directeur Centraal Museum Utrecht) en Andreas Blühm (directeur Groninger Museum), die beiden de internationale verklaring ondertekenden. In deze brief nodigen wij hen uit om aan de politiek en het publiek uit te leggen dat de natuur door de eeuwen heen een belangrijke inspiratiebron is geweest voor de muziek, de literatuur en vooral de beeldende kunst, maar dat we als mensheid op het punt staan de natuur om zeep te helpen.
‘We moeten onze kunstschatten in goede staat overdragen aan onze kleinkinderen, maar dat geldt niet minder voor de natuur’ zou de boodschap aan de politiek moeten zijn. ‘Kunst en natuur gaan hand in hand’, besluit de brief. ‘Het beste voorbeeld in Nederland is misschien wel museum Kröller-Muller, waar kunstwerken en bos en heide niet alleen samengaan, maar elkaars schoonheid en belang versterken. Het ware zeer te wensen dat de musea en de klimaatbeweging niet tegenover elkaar staan maar samen optrekken tegen de voortgaande aantasting van de natuur en de opwarming van de aarde: een verschijnsel waaraan de cultuur, de natuur maar uiteindelijk ook de gehele mensheid aan ten onder dreigt te gaan.’
Lees de brief van Frans Vollenbroek en Dik van der Meulen.
Lees ook de reactie van Rosanne Rootert, campaigner Reclame Fossielvrij, Hiske Arts, campaigner Fossielvrij NL, Koen Bartijn en Sepp Eckenhausen, co-directeuren Platform Beeldende Kunst.
Dik van der Meulen kreeg voor zijn biografie van Multatuli in 2003 de AKO Literatuurprijs. Zijn biografie van koning Willem III werd in 2014 bekroond met de Libris Geschiedenis Prijs 
en in 2017 ontving hij de Jan Wolkers Prijs voor zijn boek ‘De kinderen van de nacht, over wolven en mensen’. Minder opgemerkt werd het boekje ‘Is natuur links?’: ’Planten en dieren verdwijnen, de lucht verstoft, de atmosfeer verzuurt en het weer verandert: traditioneel rechtse partijen lijken het niet als hun probleem te zien. Waarom eigenlijk niet? Wat is dat toch, die schijnbare onverschilligheid van rechts voor natuur en milieu? Stoflongen, rijzende zeeën en verdorrende velden, vogels die niet meer zingen en bloemen die niet meer bloeien: het treft die mensen toch even hard als politici en kiezers die zich links noemen? Of is er meer aan de hand, en heeft ook links boter op zijn hoofd? Met linkse partijen in de regering gaat het beslist niet automatisch beter. Dit pamflet laat zien waarom de natuur bij de politiek in slechte handen is’.
Bron: https://dikvandermeulen.nl/boeken/
